حضرت عيسی علیه السلام، در انجيل موجود، در موقعيتهای مختلف و به دور از الوهيت آفرينی، از خود به عنوان پيامبر و"فرزند انسان" ياد میكند. به طور مثال:«عيسی به ايشان گفت: بيگمان اين مثَل را بر من خواهيد آورد كه «ای طبيب خود را شفا ده! آنچه شنيده ايم در كَفَرناحوم كرده ای، اينجا در زادگاه خويش نيز انجام بده.» سپس افزود: آمين، به شما ميگويم كه هيچ پيامبری در ديار خويش پذيرفته نيست.[1] همچنین طبق نقل کتاب مقدس، مردم معاصر با حضرت عیسی، پيروان يا مردمی كه به هنگام وقوع معجزات وی حضور داشتند، وی را پيامبر، و نه "پسرخدا" به حساب میآوردند. به عنوان مثال در انجیل متی آمده است «و چون وارد اورشليم شد، تمام شهر به آشوب آمده، میگفتند: اين كيست؟ آن گروه گفتند: اين است عيسی نبی از ناصره جليل.»[2] اگر عیسی مسیح فرزند خدا و دارای جنبه الوهیت بود چه دلیلی داشت خود را پیامبر خدا معرفی کند؟ آیا نباید الوهیت خویش را برای افرادی که او را پیامبر میخواندند بیان کند؟
پی نوشت: [1] کتاب مقدس مسیحیان، انجیل لوقا، 4 : 23 -24. [2] همان، انجیل متی، 21 : 10- 11.
یکی دیگر از موارد تناقض در کتاب مقدس سن یهوه یاکین در موقع رسیدن به پادشاهی است در یک کتاب میفرماید یهوه یاکین 8 ساله بود و در جای دیگر میفرماید یهوه یاکین 18 ساله بود گر چه سن او اهمیت ندارد ولی این نکته را به ما میرساند که نسخه نویس کتاب مقدس از خود رد پاهایی به جا گذاشته و در مواردی دست برده است
1ـ یهویاکین هیجده ساله بود که پادشاه یهودا شد و سه ماه در اورشلیم سلطنت کرد. (دوم پادشاهان 24 / 8)
2ـ یهویاکین هشت ساله بود که پادشاه شد و سه ماه و ده روز در اورشلیم سلطنت کرد. (دوم تواریخ 36 / 9)
(توجه: در ترجمه تفسیری هر دو را 18 نوشته تا تناقض موجود برطرف شود)
وقتی سلیمان هیکل و معبد مخصوصش را ساخت طبق دستور خداوند حوضی در وسط آن گماشت که در مقدار گنجایش آن حوض اختلاف است :
1ـ ضخامت دیوارهی حوض به پهنای کف دست بود. لبهی آن به شکل جام بود و مانند گلبرگ سوسن به طرف بیرون باز می شد. گنجایش آن بیش از چهل هزار لیتر بود. (اول پادشاهان 7 / 26)
2ـ ضخامت دیوارهی حوض به پهنای کف دست بود. لبهی آن به شکل جام بود و مانند گلبرگ سوسن به طرف بیرون باز می شد. گنجایش آن بیش از شصت هزار لیتر بود. (دوم تواریخ 4 / 5)
در تورات داستان مرگ هارون با جزئیات ذکر شده است ولی در محل وفات وی اختلاف وجود دارد در کتاب اعداد محل وفات وی روی کوه هورا ذکر میکند واما کتاب تثنیه موسیره را محل در گذشت هارون عنوان میکند و در نقشه های باستانی بین هورا و مسیره فاصله زیادی است
1-وقتی که به بالای کوه رسیدند، موسی لباس کاهنی را از تن هارون درآورد و به پسرش العازار پوشانید. هارون در آنجا روی کوه (هور1) درگذشت. (اعداد 20 : 28)
2- سپس قوم اسرائیل از ئبیروت بنی یعقان به موسیره کوچ کردند. در آنجا هارون درگذشت و مدفون گردید و پسرش العازار به جای او به خدمت کاهنی پرداخت. (تثنیه 10 : 6)
يهو شافاط يكی از پادشاهان بنی اسرائيل بود وی در دوران سلطنت خود كارهای بيشماری انجام داد و خداوند را با جان و دل خدمت كرد در زمان حکومت وی روی تپه مجاور اورشليم بت خانه هايی وجود داشت در كتاب دوم تواريخ مينويسد كه يهو شافاط كارهای بسياری انجام داد از جمله بت هاي روی تپه را خراب كرد ولی در كتاب اول پادشاهان مينويسد كه او خدمات بسياری انجام داد ولی فقط بت های روی تپه را خراب نكرد آيا اين تناقض نيست ؟
1ـ پس خداوند موقعیت سلطنت یهوشافاط را تحکیم نمود... یهوشافاط با دل و جان، خداوند را خدمت می کرد. او بتکده های روی تپه ها را خراب کرد و بت های شرم آور اشیره را درهم شکست. (دوم تواریخ 17 / 5 .)
ولی در جای دیگر میگوید
2ـ یهوشافاط در سن سی و پنج سالگی بر تخت نشست و بیست و پنج سال در اورشلیم سلطنت کرد... او هم مثل پدر خود آسا مطابق میل خداوند عمل می کرد به جز در یک مورد و آن اینکه بتخانه های روی تپه ها را از بین نبرد. (اول پادشاهان 22 / 42 )
((همانطور که یونس سه روز و سه شب در شکم ماهی بود پسر انسان (خود عیسی مسیح) هم سه شبانه روز در زمین خواهد بود))(انجیل متی 40)
ولی وقتی اناجیل داستان به صلیب کشیده شدن مسیح را نقل میکنند چنین گزارش میدهند که مسیح جمعه به صلیب کشیده شد (متی 25:27-46) و در غروب آن روز وی را دفن کردند و صبح زود یکشنبه وقتی بر سر قبر وی آمدند قبر را خالی یافتند (متی 6:28) یعنی دو روز !
علامه احمد دیدات در تاریخ دعوت و دفاع از اسلام و قرآن کریم و پیامبر اکرم(ص)، راه جدیدی را بنیان گذاشت که از راه و روشهای عادّی ممتاز بود. نحوۀ دعوت ایشان با دیگر شخصیتهای اسلامی کاملاً متفاوت بود. این شخصیت بزرگوار راه بسیارسخت و دشواری را انتخاب نمود که پیمودن چنین راهی در توان هر کس نبود مگر افرادی صاحب عزیمت و همّت، شجاع و دلیر.این مجاهد نستوه با انتخاب این راه در واقع به خانۀ اهل کتاب (یهود و مسیحی) داخل شد و آنها را در داخل خانهشان تکان داد، و آنان را با استدلالهایش از کتابهای خودشان لاجواب کرد.تمام عیوب و نواقص، تحریف و اختلافات آنان را ظاهر و مشخص نمود و با کمال جرأت و دلایل قاطع اعلام کرد که کتابی با چنین عیوب و نواقصی هرگز صلاحیت ندارد که کلام مُنزل پروردگار بر پیامبران باشد و با کمال شجاعت اعلام کرد که دین حق و پسندیده و آخرین دین نزد خدا، دین اسلام است.و تمام این حقایق را در داخل مناظرهها و همایشها و مباحثات علمی با حکمت و خیرخواهی انجام داد و این امر باعث شد که صدها نفر از اهل کتاب به دین حق، اسلام بازگشتند. احمد دیدات تمام زندگیاش را در بحث و مناظره گذراند و در آخرین روزهای زندگی و در بستر مریضی نیز پیام اسلام و وظیفهاش را ابلاغ و اداء مینمود. این عالم برجسته و بلندپایۀ جهان اسلام، داعی و مجاهد خستگیناپذیر و مناظر بزرگ اسلام در مقابل جهان مسیحیت، در هشتم ماه اوت ۲۰۰۵ میلادی، داعی اجل را لبیک گفت.
زندگی ایشان برای یک فرد مسلمان و عالم دین، بهترین الگو و مثالی است، که هر نوع درس و عبرت را دربردارد.
در ادامه، چکیدۀ یکی از مناظرات ایشان آمده است:
“قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ کانَ مِنْ عِنْدِ اللهِ وَکَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَنِیإِسْرائِیلَ عَلى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَکْبَرْتُمْ إِنَّ اللهَ لایَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ”(بگو: به من خبر دهید، اگر این [قرآن] از نزد خدا باشد و شما منکر آن باشید و شاهدی از بنیاسرائیل بر همانند آن گواهی دهد و ایمان آورد و شما تکبر کنید [آیا ستمگر نیستید؟] البته خدا قوم ستمگر را هدایت نمیکند.)/ سورۀ مبارکۀ احقاف (۴۶)؛ آیۀ شریفۀ ١٠.
«انجیل دربارۀ محمد(ص) چه میگوید؟» بدون شک بسیاری را متحیّر خواهد ساخت، زیرا چگونه میشود که یک مسلمان به شرح و تفسیر پیشگوییهای کتب مقدّسِ یهود و مسیح بپردازد؟
به عنوان یک جوان، تقریباً چهل سال پیش در سلسلهای از سخنرانیهای مذهبی شرکت میکردم که توسط یک متکلم مسیحی ـ جناب کشیش هیتن ـ در سالن تئاتر سلطنتی در دُربن ایراد میشد.
این کشیش محترم که پیشگوییهای انجیل را بیان میکرد، در سخنرانی خود به اثبات این مطلب پرداخت که انجیل، ظهور «جمهوری شوروی» و نیز «آخرالزمان» را پیشگوییکرده و در یک مورد تا آنجا پیش رفت که اثبات کند انجیل هیچ چیز حتّی پاپ را در پیشگوییهایش جا نینداخته است. او آنقدر سخنرانی خود را طول و تفصیل داد تا حضار را متقاعد سازد که منظور از «جانور ۶۶۶» که در کتاب وحی (آخرین کتاب از عهد جدید) از آن نام برده میشود، همان پاپ، خلیفة مسیح در زمین است. البته، شایستة ما مسلمانان نیست که در مجادلۀ بین کاتولیکهای رُم و پروتستانها دخالت کنیم. ضمن اینکه، آخرین تفسیر مسیحیت از «جانور ۶۶۶» ذکر شده در انجیل مسیحیان، دکتر هِنری کیسینجر است و دانشمندان مسیحی با زیرکی و تلاش فراوان میکوشند تا این ادعا را اثبات کنند! سخنرانیهای کشیش هیتن مرا برانگیخت تا از خود بپرسم که اگر انجیل این همه را پیشگویی کرده، به گونهای که حتّی پاپ و اسرائیل را نادیده نگرفته، پس به یقین باید چیزهایی دربارۀ بزرگترین ولی نعمت بشر ـ حضرت محمد(ص) ـ گفته باشد.
بنا بر متن کتاب مقدس نبوت مسیح دچار تناقض میشود و حضرت مسیح کذاب قلمداد میشود!
با مراجعه به کتاب مقدس به مواردی بر میخوریم که نبوت و صداقت عیسی مسیح را زیر سوال میبرد
1- بنا به نقل تورات نبوت بعد از حضرت اسحاق حق نخست زاده او یعنی عیسو برادر بزرگتر یعقوب است اما یعقوب با حیله و فریب دادن پدرش برکت و نبوت را برای خود گرفت علاوه بر اینکه نخست زادگی عیسو را در قبال غذا دادن به او از او گرفت (عهد عتیق ، پیدایش، باب 27 ) .بنابراین نبوت حق یعقوب نبوده ولی انرا با فریب بدست اورده و از انجایی که عیسی مسیح هم از نسل یعقوب است ( انجیل متی ، باب 1 ) نبوت او هم زیر سوال میرود زیرا از طریق فریب و دروغ به او رسیده است .
2- طبق تورات حضرت مسیح ، مسیح موعود یهود نیست که وارث سلطنت داوود باشد زیرا به حکم نسب نامه عیسی در انجیل متی ایشان از اولاد (یکنیاء) است و اوهم فرزند (یهویاقیم) است . بر اساس یهویاقیم کتاب وحی ارمیا را پاره کرد لذا نفرین شد و سلطنت از نسل وی برداشته شد بنابراین مسیح که از نسل اوست هم حق نبوت و پادشاهی و جانشینی داوود را نداشته است . (( پس اکنون من، خداوند، به تو یهویاقیم پادشاه میگویم دیگر از نسل تو هیچکس بر قلمرو داوود حکومت نخواهد کرد. جسد تو بیرون انداخته میشود تا روزها زیر گرمای خورشید و شبها در برابر یخ و سرما باشد. من تو و فرزندانت و درباریانت را بهخاطر گناهانی که مرتکب شدهاید مجازات خواهم کرد. نه تو و نه مردمان اورشلیم و یهودا به اخطارهای من اعتنایی نکردید، پس من بلایی را که گفته بودم بر سر شما خواهم آورد- ارمیا ، 36 :29 – 31 ))
3- اجداد عیسی از قبیله عمونیان و موبیان است ( انجیل متی ، 1 ) و به حکم عهد عتیق این دو قبیله وارد جمعیت خدا نشوند چه برسد که نبوت در انها باشد لذا عیسی هم نه تنها حق نبوت نداشته بلکه اصلا در جمعیت خدا داخل نمیشود (( - از قوم عمونی یا موآبی هیچکس وارد جماعت خداوند نشود حتی بعد از نسل دهم )) ( سفر تثنیه ، 23 : 3 )
با توجه به این ایات نتیجه میگیریم که عیسی نبوتی دروغین و کذب داشته است.
در کتاب مقدس به ساحت حضرت عیسی گناهانی نسبت داده شده که در کتاب مقدس از ان نهی شده خود ان حضرت دیگران را از ارتکاب ان منع میکردند .
1 خوردن شراب و شراب سازی . حضرت عيسي مسيح بنا بر نقل انجيل يوحنا معجزه ی خود را شراب سازی قرار داد آن هم ساختن شراب به ميزان بسيار زياد يعني 6 قدح!!! علاوه بر اینکه خود حضرتش بنا به نقل اناجيل « باده پرست» معرفی شده و باده پرستی استفاده از شراب اندك نيست؛ بلكه مصرف شراب فراوان باعث دادن صفتي چون باده پرست می شود.
با اینکه در ایات متعدد کتاب مقدس از شراب خواری و... منع شده . به عنوان مثال : (و خداوند هارون را خطاب كرده و گفت – تو و پسرانت با تو چون به خيمه اجتماع داخل شويد شراب و مسكری منوشيد مبادا بميريد- اين است فريضه ابدی در نسلهای شما – تا در ميان مقدس و غير مقدس و نجس و طاهر تميز دهيد. / سِفر لاويان، 10 : 8- 11 )
در عبارت فوق، نوشيدن شراب و مسكر به عنوان : حرام ابدی ،عملی غير مقدس ، نوشيدن مايعی نجس معرفي شده است.
2 مسیح به علم و گفته خود عمل نمیکرد : مثلا در انجیل میگوید : امّا من به شما میگویم که دشمنان خود را محبّت نمایید و برای لعنکنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند، دعای خیر کنید . (انجیل متی،5 : 44 )
اما خود در جای دیگر انجیل دشمنان خود را شماتت میکند (متی ، 5 : 13 -35 )
3- اختلاط با یکی از فواحش زمان خود ، یعنی مریم مجدلیه که در اناجیل لوقا و یوحنا از ان گزارش شده است .حال انکه در کتاب امثال سلیمان ( 6 : 24 -27 ) حکم به عدم اختلاط با این گونه زنان به طور مطلق داده شده است .
4 – عدم حرمت گذاری به مادر: در کتاب مقدس امده : ملعون باد کسی که با پدر و متدر خود به خفت رفتار نماید ( عهد قدیم، تثنیه، 27 : 16 ) اما در انجیل یوحنا امده عیسی خطاب به مادرش گفت : ای زن مرا با تو چه کار است ( انجیل یوحنا ، 2 : 4 )
خیر در مسیحیت حجاب لازم است هر چند مسیحیت تبشیری برای جذب افراد به مسیحیت از موارد مختلفی استفاده میکند و یکی از این موارد ادعای ازادی پوشش و بی حجابی در مسیحیت است ولی با مراجعه به کتاب مقدس به ایات متعددی بر میخوریم که بی حجابی را منع و نکوهش کرده است 1- در فرهنگ کتاب مقدس زنان دارای بُرقِع بودند و چادر میپوشیدند . ( و به تامار خبر داده، گفتند: اینک پدر شوهرت برای چیدن پشم گلۀ خویش، به تمنه میآید - پس رخت بیوگی را از خویشتن بیرون کرده، بُرقِعی به رو کشیده، خود را در چادری پوشید،){ پیدایش ، 38 : 13 -14 } 2 - کتاب مقدس زنان را از پوشیدن لباس مردانه نهی فرموده : ( زن نباید جامۀ مردانه بر تن کند، و نه مرد جامۀ زنانه. زیرا یهوه خدای شما از آنان که چنین کنند کراهت دارد.) { تثنیه ،ترجمه هزاره نو ،22 : 5 } 3 - و خداونـد زنـان بـی حجـاب و بی حیـا را مستوجب مجازات میداند و میفرماید: ( خداوند می فرماید: «دختران صهیون را ببینید که با چه ناز و عشوه راه می روند. با گردن فراز و چشمان شهوت بار به هر سو می نگرند. دستبندها و خلخال های خود را به صدا می آورند- بنابران، دختران سهیون را به جزای اعمال شان می رسانم، سر شان را به مرض بی مویی مبتلا کرده و آن ها را بی ستر و بی پرده و رسوا می سازم.) {اشعیا ، 3 : 16- 17 ، ترجمه دری } 4 – خدا دستور داده زنان در هنگام دعا و نیایش سرشان را بپوشانند : ( اگر زنی سر خود را نمیپوشاند، پس اصلاً موهای خود را بچیند؛ و اگر برای زن شرمآور است که موهایش را بچیند یا بتراشد، پس باید سر خود را بپوشاند.) [ اول قرنتیان ،11 : 6 ] 5– همچنین خدا ایشان را از پوشیدن لبـاس جـذاب بـر حذر داشته و میفرماید: نیز خواهانم که زنان پوششی شایسته بر تن کنند و خویشتن را به نجابت و متانت بیارایند، نه به گیسوانِ بافته، یا طلا و مروارید، یا جامههای فاخر- بلکه به اعمال نیکو آراسته باشند، چنانکه شایستۀ زنانی است که مدّعی خداپرستیاند.( اول تیموتائوس ، 2: 9-10 )